Opeenvolgende vertragingen vormen een kritische, maar vaak onderschatte bedreiging voor bouwprojecten. Deze vertragingen doen zich voor wanneer één gemiste afspraak een kettingreactie teweegbrengt, waardoor de tegenslagen worden vergroot en mogelijk hele planningen kunnen ontsporen. Projecten kunnen vanwege dit rimpeleffect gemakkelijk een looptijdverlenging van 10% of meer ervaren. In dit artikel wordt de aard van opeenvolgende vertragingen onderzocht, waarom ze optreden en hoe het LBMS-controlesysteem deze proactief kan voorkomen.
De anatomie van een cascade
Trapsgewijze vertragingen doen zich voor wanneer een mislukking van de ene partij rechtstreeks gevolgen heeft voor de volgende in een reeks. De aanvankelijke tegenslag staat niet op zichzelf; het wordt een domino-effect, waarbij elke volgende stap verdere vertragingen oploopt. Zonder tussenkomst kan dit snel tot chaos leiden, waardoor de tijdlijnen en kwaliteit van projecten in gevaar komen.
Onderzoek, waaronder een proefschrift uitgevoerd tussen 2005-2009, heeft dit fenomeen aangetoond in drie Finse projecten. Uit de analyse van de notulen van de vergaderingen van onderaannemers en eigenaars, samen met gegevens over de planning, bleek hoe één enkele foutieve beslissing of onvervulde toezegging consequent leidde tot 10% vertraging in de totale projectafronding. Hoewel deze projecten uiteindelijk de deadlines haalden dankzij gecomprimeerde inbedrijfstellingsfasen, was de onderliggende instabiliteit een voorbode van problemen op de lange termijn.
De kettingreactie visualiseren met stroomlijndiagrammen
Stroomlijndiagrammen bieden een duidelijke manier om trapsgewijze vertragingen te begrijpen. Deze diagrammen brengen taken in kaart tegen de tijd, waarbij ononderbroken lijnen de geplande voortgang weergeven en stippellijnen de werkelijke prestaties weergeven. Door afwijkingen visueel bij te houden, is het mogelijk om de exacte punten aan te wijzen waar vertragingen zijn begonnen en hoe deze zich hebben verspreid.
Bij één project had een vertraging in de gangbekabeling op de eerste verdieping bijvoorbeeld een directe impact op de start van vinylvloerbedekking. Dit vertraagde op zijn beurt de elektrische bekabeling op beide verdiepingen, waardoor een cascade-effect ontstond dat de projecttijdlijn verlengde. De volledige casestudy, met gedetailleerde beschrijvingen van elk onderwerp, is beschikbaar in Seppänen (2009).
LBMS: voorspellende controle voor proactieve preventie
Het LBMS-besturingssysteem maakt gebruik van historische productiegegevens om toekomstige knelpunten te voorspellen. Door de werkelijke prestatiecijfers te analyseren, worden mogelijke botsingen tussen taken geïdentificeerd voordat deze zich voordoen, waardoor alarmsignalen worden gegenereerd met een voorafgaande kennisgeving van ten minste twee weken.
De rol van het productiemanagement is om deze alarmen proactief aan te pakken. Dit omvat een analyse van de hoofdoorzaak, gevolgd door gezamenlijke controleacties met onderaannemers. Deze acties kunnen het versnellen, vertragen, opschorten van taken of het wijzigen van reeksen omvatten. Versnellen verdient de voorkeur, idealiter door het elimineren van verspilling, hoewel uitbreiding van de middelen of overuren noodzakelijk kunnen zijn. Vertraging omvat het verplaatsen van middelen of het demobiliseren van bemanningen. Als conflicten onvermijdelijk zijn, kan het opschorten van taken of het wijzigen van de volgorde worden overwogen.
Validatie in de echte wereld: LBMS in ziekenhuisprojecten in Californië
Onderzoek uitgevoerd bij drie ziekenhuisprojecten in Californië heeft de praktische effectiviteit van LBMS aangetoond. Productie-ingenieurs registreerden alle systeemgebaseerde aanbevelingen en volgden de reacties van het team. Uit analyse van de productiecijfers, de productiviteit en de toewijzing van middelen voor en na controleacties bleek dat 65% van de geïmplementeerde aanbevelingen de prestaties verbeterde vergeleken met de verworpen aanbevelingen. 50% van de acties voorkwam met succes productieproblemen. De bevindingen bevestigden dat algemene aannemers de productiesnelheid aanzienlijk kunnen beïnvloeden, waardoor proactieve preventie van opeenvolgende vertragingen mogelijk wordt.
Synergieën met Last Planner System (LPS)
De LBMS-controlerende aanpak werkt het beste wanneer deze wordt geïntegreerd met het Last Planner System. Het gecombineerde proces omvat het screenen op beperkingen (met behulp van LPS), het identificeren van productieproblemen (met behulp van LBMS), wekelijkse planning (het vergelijken van vastgestelde doelen met LBMS-voorspellingen), het meten van PPC (LPS) en werkelijke productiesnelheden (LBMS) en het uitvoeren van een analyse van de hoofdoorzaken voor eventuele afwijkingen.
Door deze systemen te combineren kunnen eerdere en nauwkeurigere alarmen worden gegenereerd. Als een wekelijkse planningstoezegging bijvoorbeeld niet voldoet aan de LBMS-prognose, kan de prognose worden aangepast, waardoor potentiële problemen aan het licht komen voordat ze zich voordoen. Omgekeerd kunnen door LBMS geïdentificeerde problemen het mislukken van het LPS-plan voorkomen. Ongeacht de bron blijft een analyse van de hoofdoorzaken cruciaal.
Kortom: proactieve preventie van opeenvolgende vertragingen vereist een datagestuurde aanpak. Het LBMS-controlesysteem biedt, in combinatie met beproefde methodologieën zoals Last Planner System, een krachtig raamwerk voor het beperken van risico’s en het garanderen van projectsucces.
